ਭਾਈ ਜੇਠਾ ਜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਸੰਗਤ ਦੀ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ
ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਮਿਲਦੀ ਸੀ । ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਸੇਵਾ ਦੇਖ ਕੇ , ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਜੀ, ਭਾਈ
ਜੇਠਾ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪੁੱਤਰੀ ਬੀਬੀ ਭਾਨੀ ਜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਭਾਈ ਜੇਠਾ ਜੀ ਨਾਲ
ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰ ਹੋਏ: ਪ੍ਰਿਥੀ ਚੰਦ, ਮਹਾਦੇਵ ਅਤੇ ਅਰਜਨ ਦੇਵ। ਭਾਈ ਜੇਠਾ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ
ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੇ ਜਜ਼ਬੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਅਤੇ ਪਰਖ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਗੁਰੂ
ਅਮਰਦਾਸ ਜੀ ਨੇ 1574 ਵਿੱਚ ਭਾਈ ਜੇਠਾ ਜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਰਾਮ ਦਾਸ (“ਰੱਬ ਦਾ ਸੇਵਕ”) ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ,
ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਚੌਥੇ ਗੁਰੂ, ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।
ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਨੇ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਸੇਵਾ ਲਈ ਆਪਣੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਖੇਤਰ
ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਫੈਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਦੀ
ਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ 30 ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰਚੇ ਗਏ 638 ਪਵਿੱਤਰ
ਭਜਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਹ ਬਾਣੀ ਪਵਿੱਤਰ ਗ੍ਰੰਥ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਹੈ।
ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ, ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ (ਗੋਲਡਨ ਟੈਂਪਲ) ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਨੀਂਹ
ਪੱਥਰ 16 ਅਗਸਤ, 1577 ਨੂੰ ਹਜ਼ਰਤ ਮੀਆਂ ਮੀਰ ਜੀ (ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸੰਤ) ਦੁਆਰਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮ 1604 ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ (ਪੰਜਵੇਂ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ)
ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਹੁਣ ਸਿੱਖਾਂ
ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਿੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾਏ ਗਏ ਬਹੁਤ
ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਭਜਨ ਵੀ ਲਿਖੇ। ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਨੇ ਸਿੱਖ ਅਨੰਦ ਕਾਰਜ ਵਿਚ ਵਰਤੀ ਜਾਨ ਵਾਲੀਆਂ ਲਾਵਾਂ
ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਹਰ ਸਿੱਖ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰਨ ਦੀ
ਰਸਮ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਹ ਲਾਵਾਂ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੋੜੇ ਦੁਆਰਾ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸੁੱਖਣਾ ਹਨ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਰਸਮੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਸਾਹਿਬ 1 ਸਤੰਬਰ 1581 ਨੂੰ 62 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਜੋਤੀ ਜੋਤ ਸਮਾ ਗਏ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਤਮ ਸ਼ਬਦ ਸਨ: “ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਅਟੱਲ
ਅਤੇ ਅਮਰ ਹਨ। ਸਾਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਅਸੀਸ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇ।”
ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤ ਸਮਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਅਗਲੇ
ਗੁਰੂ – ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਕੇਵਲ 18 ਸਾਲ
ਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੰਜਵੇਂ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਬਣੇ।
